Samenvatting
De opkomst van de housecultuur en grootschalige dansevenementen in de jaren negentig van de vorige eeuw ging gepaard met een veranderd middelengebruik onder jongeren. Opeens was het geen uitzondering meer dat mensen op feesten behalve alcohol en cannabis allerlei illegale harddrugs gebruikten. Populaire harddrugs zijn illegale middelen die gebruikt worden om het plezier van het uitgaan en sociale interactie te verhogen en/of te verlengen. Hierbij dient te worden opgemerkt dat er geen duidelijke scheidslijn bestaat tussen deze middelen en de middelen die om andere redenen worden gebruikt, zoals probleemverdrijving en afhankelijkheid. Het zijn vaak zelfs dezelfde middelen, het verschil zit hem in de motivatie voor gebruik en het type gebruiker. Met de meeste illegale harddrugs is het heel goed mogelijk op een niet-verslavende manier om te gaan, met mogelijke uitzondering als opiaten en basecoke.
Het type gebruiker dat middelen gebruikt alleen vanwege plezierige en sociale redenen wordt wel de ‘recreatieve gebruiker’ genoemd. Vaak verschillen deze personen in weinig opzichten van de niet-gebruikers. Sociaaleconomische status en werk- en opleidingsniveau zijn hetzelfde en meestal betreft het goed geïntegreerde burgers. Het enige wat hen feitelijk onderscheidt is de manier waarop ze hun vrije tijd besteden. Naast het gebruik van drugs gaan ze vaker naar party’s en (dance)clubs. Het type gebruiker dat middelen gebruikt voor probleemverdrijving en/of afhankelijkheid is nogal eens gemarginaliseerd, heeft een lage sociaaleconomische status, is werkloos en soms ook dakloos. Deze laatste groep is het best in beeld bij de geestelijke gezondheidszorg en verslavingszorg.
Deze nascholing richt zich voornamelijk op de (veelal illegale) middelen die voor een breed publiek interessant zijn om te gebruiken in de context van uitgaan en feesten. Daarbij zal de nadruk liggen op hun effecten (positief en negatief) en de behandeling van gezondheidsverstoringen bij de meest voorkomende partydrugs. Voorts is het van belang de wetgeving rondom drugs in Nederland kort te bespreken, aangezien die grotendeels voortkomt uit het gezondheidsbeleid. Het is voor de medische professional belangrijk extra alert te zijn op tekenen die wijzen op een drugsprobleem. Met het oog daarop worden in deze nascholing instrumenten besproken die kunnen helpen dit probleem boven tafel te krijgen.
Accreditatie
Dit nascholingsprogramma is voor 2 punten geaccrediteerd onder ID 171789 voor huisartsen, specialisten ouderengeneeskunde en artsen verstandelijk gehandicapten.
Inhoud
Blok A Wetgeving, omvang gebruik, epidemiologie, effecten
A1 Populaire harddrugs, definitie en wetgeving: Opiumwet, lijst I en II
A2 Omvang drugsgebruik en epidemiologie
A3 De effecten van harddrugs: farmacologisch en psychologisch
Blok B Diagnostiek en behandeling van drugsproblematiek
B1 Herkennen en behandelen van acute drugsproblematiek (intoxicaties)
B2 Herkennen en behandelen van chronische drugsproblematiek (afhankelijkheid)
Actie en verantwoording
Nadere bespreking van de vragen en casuïstiek.
Literatuur
Opdrachtblad ‘Invoering in de praktijk’
Teamoverleg/Hagro/FTO/WDH
Auteur
Tibor Brunt is als wetenschappelijk medewerker verbonden aan het Trimbos-instituut te Utrecht, het landelijk kennisinstituut voor geestelijke gezondheidszorg, verslavingszorg en maatschappelijke zorg. Daarnaast is hij als onderzoeker verbonden aan het Academisch Medisch Centrum te Amsterdam, afdeling Psychiatrie. Hij is psychofarmacoloog en heeft vele medisch-wetenschappelijke onderzoeksartikelen en reviews op zijn naam staan op het gebied van de gezondheidseffecten van illegale drugs en verslaving.
Belangenconflicten: geen.
Doelstellingen
Na afloop van deze nascholing:
- hebt u uw kennis over populaire harddrugs geactualiseerd;
- kent u de omvang van het gebruik van deze middelen in Nederland;
- weet u meer over de omvang van het problematisch gebruik van deze middelen;
- bent u op de hoogte van de aard van de problematiek, zowel acuut als chronisch;
- hebt u kennis over het begrip verslaving;
- weet u welk soort intoxicaties mogelijk zijn;
- bent u op de hoogte van de symptomatologie van deze problematiek;
- kunt u deze symptomatologie beter herkennen in uw praktijk;
- weet u welke medicamenteuze behandeling beschikbaar is voor de acute en chronische problematiek;
- weet u welke overige therapie ook baat zou kunnen hebben.
